ในเวลาต่อมา

ด้วยความอยากรู้นั้นเร่งเร้าเกินกว่าจะทำให้ข่มตาหลับลงได้ พิงค์ตัดสินใจก้าวลงจากเตียงนอน เปิดประตูแล้วเดินออกมาจากห้อง ค่อยๆ อ้อมมาที่ห้องน้ำอยู่ติดกับหลังห้องนอนของเดือนวาด

พิงค์ใจเต้นแรง…

เอื้อมมือคว้าเก้าอี้พลาสติกสีแดงเก่าๆ ขึ้นมาเหยียบยืน เพ่งมองผ่านกรอบช่องลมเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะตะลึงกับภาพที่เห็น