“โอ้ว… เดี๋ยวเมานะครับคุณหนู… พอเถอะครับ”

         ลุงจอห์นห้าม เมื่อเห็นคุณหนูริวยกเหล้าในกระป๋องขึ้นดื่มติดๆ กันหลายครั้ง ตอนนี้ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้แก้มของชายหนุ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพูอมแดง

         จอห์นกวาดสายตามองสำรวจเรือนร่างอ้อนแอ้นไปด้วยเลือดเนื้อของวัยหนุ่มฉกรรจ์ ริวเป็นผู้ชายตัวเล็ก สรีระบอบบางไม่ต่างจากผู้หญิง เสื้อเชิ้ตบางๆ ที่ไม่ได้กลัดกระดุมด้านบนเอาไว้ ทำให้มองเห็นเนินอกขาว ผิวพรรณของริวเกลี้ยงเกลาขาวเนียนสะดุดตา เห็นเม็ดหัวนมน้อยๆ เสียดสีกับเสื้อตัวบางจนตุงขึ้นมาเป็นเม็ด

         “พอเถอะนะครับคุณหนู”

         ลุงจอห์นร้องห้าม ขณะยืนอยู่ข้างประตู คุณหนูไม่ฟัง ยกเหล้าขึ้นดื่มเหมือนต้องการประชดชีวิต และในจังหวะที่ลุงจอห์นกำลังจะประคองให้ลุกขึ้นจากเบาะนั่ง อาการมึนเมาก็ทำให้ร่างของริวเกิดอาการเซเล็กน้อย ศีรษะตะแคงลงมาซบกลางลำตัวของลุงจอห์นพอดิบพอดี รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างคัดแข็งพาด แนวนูนอยู่ภายใต้ซิปกางเกง

         ไม่รู้อะไรดลใจให้ริวเอื้อมมือมาลูบคลำเป้าตุงแน่นของลุงจอห์น หัวใจของชายหนุ่มเต้นแรง เอามือลูบไล้อวัยวะเพศยาวใหญ่ แม้จะเป็นเพียงการสัมผัสผ่านเนื้อผ้า หากความกระสันก็ทำให้แก่นกายอลังการของลุงจอห์นเหยียดขยายเป็นลำขึ้นมาอย่างมิอาจควบคุมเอาไว้ได้